YENİArtık Haberler makalelerini dinleyebilirsiniz!
Başkan Trump'ın göçmenlik gündeminin daha agresif unsurları federal bölge hakimlerinden direnmektedir. Bu mahkemeler, yönetimin yasadışı Venezüella göçmenlerin hızlandırılmış sınır dışı edildiğini, minimum veya no -no'lu süreçle sorgulamaktadır. Ancak daha temel bir anayasal soru, göç üzerindeki mücadelenin altında yatmaktadır. Sürgünleri engelleyen federal hakimler, Yürütme Şubesi'nin dış ilişkiler ve ulusal güvenlik üzerindeki anayasal otoritesine müdahale etme riskiyle karşı karşıya. Aynı zamanda, Beyaz Saray tek taraflı güç iddialarına çok fazla baskı yaparsa, yargının ulusal güvenlik yönetiminde uzun süredir başkanlar sunduğuna dair tehlikeyi tehlikeye atar.
Başkan ve yargı, geçen hafta iki ayrı federal bölge hakiminin kararları nedeniyle kafaya geliyor. 1 Mayıs'ta Teksas'tan Yargıç Fernando Rodriguez, Trump'ın Venezüella Tren de Aragua Gang (TDA) üyelerini El Salvador'a kaldırmak için 1798 Yabancı Düşmanlar Yasası kapsamında iktidar talep edemediğine karar verdi. 6 Mayıs'ta Colorado'daki Yargıç Charlotte Sweeney kabul etti ve yürütme şubesini bir yargıç önünde duruşma yapmadan Venezüellilerin daha fazla sınır dışı edilmesinden yararlandı. Sadece geçici emirler olsa da, hiçbir federal mahkeme daha önce bir Başkan veya Kongre'nin ABD'nin bir saldırı veya istilaya maruz kaldığı kararını geçersiz kılmamıştır.
Bu yönetici yargı çatışması için suçun bir kısmı, Trump yönetiminin yabancı düşmanlar Yasası'nın eşi görülmemiş kullanımına da dayanıyor. Kanun, Başkan'a ABD'nin “ilan edilen bir savaşta” olduğu veya “istila veya yırtıcı saldırı” yaşadığı “düşmanca bir ulus veya hükümet” uzaylılarını gözaltına alması ve kovması yetkisi veriyor. Amerika Birleşik Devletleri eylemi yalnızca 1812 ilan edilen savaşta ve I ve II. Dünya Savaşları sırasında kullanmıştı.
Venezüella hükümeti Tren de Aragua'yı ABD kamu güvenliğini zayıflatmak için vekil olarak kullanıyor, FBI değerlendirme bulguları
Ancak 15 Mart'ta Başkan Trump, Yasa uyarınca yetkisi altında El Salvador'a TDA üyelerini gönderdi. Yetkili, çetenin ABD'ye “uyuşturucu kaçakçılığı” ve “kitlesel yasadışı göç” gibi “düzensiz savaş” yoluyla istila veya yırtıcı bir saldırı yürüttüğünü ilan etti. Trump, TDA'nın “düşmanca bir ulus veya hükümet” tarafından istila gereksinimini karşılamak için Venezüella hükümeti ile “yakından uyumlu olduğunu ve gerçekten de sızdığını” iddia etti. Beyaz Saray, bir çetenin ABD'ye istila veya yırtıcı bir saldırı sağlayan yabancı bir hükümet seviyesine yükseldiğini olağanüstü bir iddia etti.
Bunun gerçek olarak doğru olduğunu gösterme zorluğuna bakılmaksızın, bölge hakimleri bunun mahkemelerin çözülmesi için bir soru olduğu sonucuna varmıştır. Bazı önemli sorular üzerinde, Anayasa sadece hükümetin seçilmiş şubelerine karar veriyor. Baş Adalet John Marshall'ın ilk kez yargı incelemesinin gücünü açıklayan Marbury / Madison'da kabul ettiği gibi, “Başkan, kendi takdirini kullanacağı alıştırma ile bazı önemli siyasi güçlerle yatırım yaptı.” Kararları için, “Sadece ülkesine siyasi karakterinde ve kendi vicdanına karşı sorumludur.” Kararı mahkemede sorgulanamaz çünkü “konular politiktir”. Bu konular “bireysel haklara değil, ulusa saygı duyulur ve yürütmeye emanet edilirse, yürütmenin kararı kesindir.”
Daha Fazla Haberler Fikri için buraya tıklayın
Yargıtay, yargı yeterliliğinin dışına çıkan onları tanımlamaya geldiği için savaş tam olarak “siyasi sorular” ı gündeme getiriyor. Anayasa, cumhurbaşkanını yürütme gücüne katıyor ve onu Silahlı Kuvvetler Şefi Komutanı yapıyor. Kongre, silahlı kuvvetleri yetiştirme ve finanse etme ve savaş beyan etme gücüne sahiptir. Mahkemelerin seçilen şubeleri bu yetkilileri uygulamalarına yönlendirme yetkisi yoktur.
Haberler uygulamasını almak için buraya tıklayın
Federal mahkemeler, seçilen şubelerin bir savaş veya istila olup olmadığı konusundaki kararlarını hiç sorgulamamıştır. Ödül davalarında, örneğin, Yüksek Mahkeme ikinci hakim Başkan Abraham Lincoln'un ayrılmayı durdurmak için savaşa yönelik müthiş kararı olmayacaktı. Mahkeme, “Başkan'ın Baş Komutan olarak görevlerini yerine getirmesinin” Güney'e karşı askeri operasyonların başlatılmasında haklı olup olmadığı, “onun tarafından karar verileceğini” açıkladı. Mahkeme, “bu gücün emanet edildiği hükümetin siyasi departmanı” için kullanılacak güç kararlarını cumhurbaşkanına ayırması gerektiğini beyan edebilir. Bu emsalin ardından federal yargıç, Kore, Vietnam, Kuveyt, Afganistan veya Irak'taki savaşları durdurma isteyen davaları reddetti.
Ancak Teksas ve Colorado davalarında, federal yargıçlar yargının savaşa olan saygı duyulmasını bozdular. Başkan Trump'ın Venezuela'nın TDA'yı ordusunun bir kolu olarak kullanarak ABD'nin işgalini başlattığı iddiasını reddetti. Federal temyiz mahkemeleri ve nihayetinde Yüksek Mahkeme, bu kararları mümkün olan en kısa sürede gözden geçirmelidir. Duruşma hakimlerinin daha korkunç ulusal güvenlik kararlarını vermek için gerekli hassas bilgileri ve kararları gözden geçirme yetkinliğinden yoksun olduğunu kabul etmelidirler. Mahkemeler, davaların veya tartışmaların resmi yalvarma, kanıt ve müzakere kuralları ile çözülmesinde mükemmeldir. Ulusal güvenlik dünyasını yöneten olasılıkları ve riskleri yargılamak için kötü donanımlıdırlar.
John Yoo, Sivil Liderlik Okulu'nda seçkin bir misafir profesörü ve Austin'deki Teksas Üniversitesi Civitas Enstitüsü'nde kıdemli bir araştırma görevlisi, Kaliforniya Üniversitesi, Berkeley Üniversitesi Hukuk Profesörü ve Amerikan Kurumsal Enstitüsü'nde yerleşik olmayan bir kıdemli üyesidir.
Başkan Trump'ın göçmenlik gündeminin daha agresif unsurları federal bölge hakimlerinden direnmektedir. Bu mahkemeler, yönetimin yasadışı Venezüella göçmenlerin hızlandırılmış sınır dışı edildiğini, minimum veya no -no'lu süreçle sorgulamaktadır. Ancak daha temel bir anayasal soru, göç üzerindeki mücadelenin altında yatmaktadır. Sürgünleri engelleyen federal hakimler, Yürütme Şubesi'nin dış ilişkiler ve ulusal güvenlik üzerindeki anayasal otoritesine müdahale etme riskiyle karşı karşıya. Aynı zamanda, Beyaz Saray tek taraflı güç iddialarına çok fazla baskı yaparsa, yargının ulusal güvenlik yönetiminde uzun süredir başkanlar sunduğuna dair tehlikeyi tehlikeye atar.
Başkan ve yargı, geçen hafta iki ayrı federal bölge hakiminin kararları nedeniyle kafaya geliyor. 1 Mayıs'ta Teksas'tan Yargıç Fernando Rodriguez, Trump'ın Venezüella Tren de Aragua Gang (TDA) üyelerini El Salvador'a kaldırmak için 1798 Yabancı Düşmanlar Yasası kapsamında iktidar talep edemediğine karar verdi. 6 Mayıs'ta Colorado'daki Yargıç Charlotte Sweeney kabul etti ve yürütme şubesini bir yargıç önünde duruşma yapmadan Venezüellilerin daha fazla sınır dışı edilmesinden yararlandı. Sadece geçici emirler olsa da, hiçbir federal mahkeme daha önce bir Başkan veya Kongre'nin ABD'nin bir saldırı veya istilaya maruz kaldığı kararını geçersiz kılmamıştır.
Bu yönetici yargı çatışması için suçun bir kısmı, Trump yönetiminin yabancı düşmanlar Yasası'nın eşi görülmemiş kullanımına da dayanıyor. Kanun, Başkan'a ABD'nin “ilan edilen bir savaşta” olduğu veya “istila veya yırtıcı saldırı” yaşadığı “düşmanca bir ulus veya hükümet” uzaylılarını gözaltına alması ve kovması yetkisi veriyor. Amerika Birleşik Devletleri eylemi yalnızca 1812 ilan edilen savaşta ve I ve II. Dünya Savaşları sırasında kullanmıştı.
Venezüella hükümeti Tren de Aragua'yı ABD kamu güvenliğini zayıflatmak için vekil olarak kullanıyor, FBI değerlendirme bulguları
Ancak 15 Mart'ta Başkan Trump, Yasa uyarınca yetkisi altında El Salvador'a TDA üyelerini gönderdi. Yetkili, çetenin ABD'ye “uyuşturucu kaçakçılığı” ve “kitlesel yasadışı göç” gibi “düzensiz savaş” yoluyla istila veya yırtıcı bir saldırı yürüttüğünü ilan etti. Trump, TDA'nın “düşmanca bir ulus veya hükümet” tarafından istila gereksinimini karşılamak için Venezüella hükümeti ile “yakından uyumlu olduğunu ve gerçekten de sızdığını” iddia etti. Beyaz Saray, bir çetenin ABD'ye istila veya yırtıcı bir saldırı sağlayan yabancı bir hükümet seviyesine yükseldiğini olağanüstü bir iddia etti.
Bunun gerçek olarak doğru olduğunu gösterme zorluğuna bakılmaksızın, bölge hakimleri bunun mahkemelerin çözülmesi için bir soru olduğu sonucuna varmıştır. Bazı önemli sorular üzerinde, Anayasa sadece hükümetin seçilmiş şubelerine karar veriyor. Baş Adalet John Marshall'ın ilk kez yargı incelemesinin gücünü açıklayan Marbury / Madison'da kabul ettiği gibi, “Başkan, kendi takdirini kullanacağı alıştırma ile bazı önemli siyasi güçlerle yatırım yaptı.” Kararları için, “Sadece ülkesine siyasi karakterinde ve kendi vicdanına karşı sorumludur.” Kararı mahkemede sorgulanamaz çünkü “konular politiktir”. Bu konular “bireysel haklara değil, ulusa saygı duyulur ve yürütmeye emanet edilirse, yürütmenin kararı kesindir.”
Daha Fazla Haberler Fikri için buraya tıklayın
Yargıtay, yargı yeterliliğinin dışına çıkan onları tanımlamaya geldiği için savaş tam olarak “siyasi sorular” ı gündeme getiriyor. Anayasa, cumhurbaşkanını yürütme gücüne katıyor ve onu Silahlı Kuvvetler Şefi Komutanı yapıyor. Kongre, silahlı kuvvetleri yetiştirme ve finanse etme ve savaş beyan etme gücüne sahiptir. Mahkemelerin seçilen şubeleri bu yetkilileri uygulamalarına yönlendirme yetkisi yoktur.
Haberler uygulamasını almak için buraya tıklayın
Federal mahkemeler, seçilen şubelerin bir savaş veya istila olup olmadığı konusundaki kararlarını hiç sorgulamamıştır. Ödül davalarında, örneğin, Yüksek Mahkeme ikinci hakim Başkan Abraham Lincoln'un ayrılmayı durdurmak için savaşa yönelik müthiş kararı olmayacaktı. Mahkeme, “Başkan'ın Baş Komutan olarak görevlerini yerine getirmesinin” Güney'e karşı askeri operasyonların başlatılmasında haklı olup olmadığı, “onun tarafından karar verileceğini” açıkladı. Mahkeme, “bu gücün emanet edildiği hükümetin siyasi departmanı” için kullanılacak güç kararlarını cumhurbaşkanına ayırması gerektiğini beyan edebilir. Bu emsalin ardından federal yargıç, Kore, Vietnam, Kuveyt, Afganistan veya Irak'taki savaşları durdurma isteyen davaları reddetti.
Ancak Teksas ve Colorado davalarında, federal yargıçlar yargının savaşa olan saygı duyulmasını bozdular. Başkan Trump'ın Venezuela'nın TDA'yı ordusunun bir kolu olarak kullanarak ABD'nin işgalini başlattığı iddiasını reddetti. Federal temyiz mahkemeleri ve nihayetinde Yüksek Mahkeme, bu kararları mümkün olan en kısa sürede gözden geçirmelidir. Duruşma hakimlerinin daha korkunç ulusal güvenlik kararlarını vermek için gerekli hassas bilgileri ve kararları gözden geçirme yetkinliğinden yoksun olduğunu kabul etmelidirler. Mahkemeler, davaların veya tartışmaların resmi yalvarma, kanıt ve müzakere kuralları ile çözülmesinde mükemmeldir. Ulusal güvenlik dünyasını yöneten olasılıkları ve riskleri yargılamak için kötü donanımlıdırlar.
John Yoo, Sivil Liderlik Okulu'nda seçkin bir misafir profesörü ve Austin'deki Teksas Üniversitesi Civitas Enstitüsü'nde kıdemli bir araştırma görevlisi, Kaliforniya Üniversitesi, Berkeley Üniversitesi Hukuk Profesörü ve Amerikan Kurumsal Enstitüsü'nde yerleşik olmayan bir kıdemli üyesidir.