Bu içeriğe erişim için Haberler'e katılın
Ayrıca hesabınızla belirli makalelere ve diğer premium içeriklere özel erişim – ücretsiz.
E-postanızı girip devam düğmesine bastığınızda, Mali Teşvik Bildirimimizi içeren Haberler'in Kullanım Koşullarını ve Gizlilik Politikasını kabul etmiş olursunuz.
Geçerli bir e.
Sorun mu yaşıyorsunuz? Buraya tıklayın.
YENİArtık Haberler yazılarını dinleyebilirsiniz!
Geçen yılın sonlarında çok güzel bir şey oldu. 2024 yılı yaklaşırken dünya, yalnızca beş buçuk yıl önce korkunç alevler içinde kalan görkemli Notre Dame de Paris'in yeniden inşasını kutladı. Paris'teki yeniden açılış töreninde çanları yangından bu yana ilk kez çaldı.
Hoş çan sesi, aklıma Fransız Gotik anıtından daha az güzel olmayan bir şeyi gündeme getiren bir şiiri getirdi: onun inşaatçıları. Bu anı, Epifani'ye ya da Tanrı'nın İsa Mesih'te insan olarak açığa çıkışının Hristiyan kutlamasına uygun bir aydınlanmanın hızla yaklaşmasına yol açtı.
Galli şair John Ormond'un yazdığı ve 1965'te “Poetry Wales” dergisinde yayınlanan “Cathedral Builders”, derin sonuçları olan çok basit bir gerçeği sözlü olarak hatırlatıyor bize. Özellikle girişimin kapsamı büyük olduğunda, en olağanüstü güzelliği yaratanlar genellikle sıradan insanlardır.
NOTRE DAME, 2019 YANGININDAN BERİ İLK AYİNE EV SAHİPLİĞİ YAPIYOR, BİNLERCE KALABALIK ÇEKİYOR
Ormond, kimlikleri yalnızca tarih tarafından bilinen, ancak emekleriyle ortaçağ Avrupa'sının büyük katedrallerini inşa eden sayısız zanaatkarın kutsallaştırıcı çalışmalarını övüyor. Çoğu, çok nesilli devasa çabalarının nihai meyvelerini görecek kadar yaşayamayacaklarını biliyordu. Yine de merdivenlerini tırmandılar.
Ormond, dünyevi insanların ruhani çalışmalarına yakışan, yükselen ama basit bir dille, gündüzleri “kesilmiş kayaları cennete kaldıran” ve akşamları “akşam yemeklerine ve küçük biralarına inen” habersiz işçileri yüceltiyor. Anlaşılacağı üzere bir katedral, en mütevazı inşaatçısından daha yüce değildir. Her biri diğerinin simgesidir.
TRUMP, JILL BIDEN, DÜNYA LİDERLERİYLE FRANSA'DA NOTRE DAME'IN YENİDEN AÇILIŞINA KATILDI
Fransa Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron'un iddialı beş yıllık süre içinde Notre Dame'ı yeniden inşa etmek için gereken 2.000 kadar işçiyi düşünürken aklıma “Katedral İnşaatçıları” geldi. Orta çağdaki benzerlerinin aksine, bu zanaatkarların büyük çoğunluğu sevgi dolu misyonlarının tamamlandığını görecek kadar yaşadılar.
Ancak bu atalar gibi onlar da yaşamlarını kendilerinin dışında ve daha büyük bir şeye adayarak kalıcı güzellik yarattılar. 2019'da hala yanan közlerin ortasında, bu katedral inşaatçıları bir kez daha hayatlarını sanat yapmayı seçtiğinde, hayat sanatı taklit etti. Notre Dame onların başyapıtıdır.
İnanıyorum ki bu seçim, ikinci yüzyıl ilahiyatçısı Aziz Irenaeus'un “Tanrı'nın yüceliği tamamen canlı olan insandır” derken aklındaki soylu türden bir seçimdir. Estetik başarı bir yana, geri kalanlarımız için, yani zirveleri uçurma becerisine sahip olmayanlar için bir ders var mı? Bence de.
FOX HABERİN DİĞER GÖRÜŞLERİ İÇİN TIKLAYIN
Çoğumuz taştan katedraller inşa etmeye çağrılmıyoruz ama hepimiz hayatımızın katedrallerini inşa etmeye çağrılıyoruz. Bazı eylemler yükselecek – katedralin tepesindeki kule – örneğin, bir askerin silah arkadaşını kurtarmak için savaşta hayatını feda etmesi. Diğer eylemler basit olacak; alçak bir patikada harç, sokaktan geçen bir yabancıya bir gülümseme gibi görünecek.
Rahipler ve din adamları, bir yangının Gotik başyapıtı harap etmesinden beş buçuk yıl sonra, Notre-Dame de Paris Katedrali'nde yüksek sunağın kutsanmasıyla düzenlenen açılış törenine katılmak üzere geliyorlar. Katedralin restorasyonunun ardından yeniden açılışı, Fransa'nın Paris kentinde, 8 Aralık 2024 Pazar. (Sarah Meyssonnier/AP aracılığıyla Havuz Fotoğrafı)
Ama büyük ya da küçük, hepsi sevgi eylemleri, diğerinin iyiliğini isteme eylemleri ve mecazi taşlarla taşlamalar, mutlaka insanın ömrü boyunca bir katedral inşa edecekler. Notre Dame de Paris gibi insanlar için elle tutulur ya da görünür olmayabilir, ama daha az gerçek ya da daha az güzel değildir. Üstelik insana görünmeyen, görünmez değildir.
FOX HABER UYGULAMASINA ULAŞMAK İÇİN TIKLAYIN
“Katedral İnşaatçıları”nın güzelliği ve Notre Dame'ın örnek inşaatçıları hakkında en ilham verici şey burada yatıyor. Yorgun bir dünyaya hem büyükteki küçüğü, hem de küçükteki büyüğü görmeyi hatırlatarak, yalnızca iyi yapılmış bir katedral için değil, çok daha önemli bir şey için de bir plan sağlıyorlar: iyi yaşanmış bir hayat.
Epifani yaklaşırken benim aydınlanmam budur. Şair John Ormond'a, Notre Dame de Paris'in yiğit emekçilerine ve hayatlarının katedrallerini inşa etmek için çabalayan herkese minnettarım. Bize hem yüksekte hem de basitte güzellik olduğunu hatırlatıyorlar.
MIKE KERRIGAN'DAN DAHA FAZLASINI OKUMAK İÇİN BURAYA TIKLAYIN
Ayrıca hesabınızla belirli makalelere ve diğer premium içeriklere özel erişim – ücretsiz.
E-postanızı girip devam düğmesine bastığınızda, Mali Teşvik Bildirimimizi içeren Haberler'in Kullanım Koşullarını ve Gizlilik Politikasını kabul etmiş olursunuz.
Geçerli bir e.
Sorun mu yaşıyorsunuz? Buraya tıklayın.
YENİArtık Haberler yazılarını dinleyebilirsiniz!
Geçen yılın sonlarında çok güzel bir şey oldu. 2024 yılı yaklaşırken dünya, yalnızca beş buçuk yıl önce korkunç alevler içinde kalan görkemli Notre Dame de Paris'in yeniden inşasını kutladı. Paris'teki yeniden açılış töreninde çanları yangından bu yana ilk kez çaldı.
Hoş çan sesi, aklıma Fransız Gotik anıtından daha az güzel olmayan bir şeyi gündeme getiren bir şiiri getirdi: onun inşaatçıları. Bu anı, Epifani'ye ya da Tanrı'nın İsa Mesih'te insan olarak açığa çıkışının Hristiyan kutlamasına uygun bir aydınlanmanın hızla yaklaşmasına yol açtı.
Galli şair John Ormond'un yazdığı ve 1965'te “Poetry Wales” dergisinde yayınlanan “Cathedral Builders”, derin sonuçları olan çok basit bir gerçeği sözlü olarak hatırlatıyor bize. Özellikle girişimin kapsamı büyük olduğunda, en olağanüstü güzelliği yaratanlar genellikle sıradan insanlardır.
NOTRE DAME, 2019 YANGININDAN BERİ İLK AYİNE EV SAHİPLİĞİ YAPIYOR, BİNLERCE KALABALIK ÇEKİYOR
Ormond, kimlikleri yalnızca tarih tarafından bilinen, ancak emekleriyle ortaçağ Avrupa'sının büyük katedrallerini inşa eden sayısız zanaatkarın kutsallaştırıcı çalışmalarını övüyor. Çoğu, çok nesilli devasa çabalarının nihai meyvelerini görecek kadar yaşayamayacaklarını biliyordu. Yine de merdivenlerini tırmandılar.
Ormond, dünyevi insanların ruhani çalışmalarına yakışan, yükselen ama basit bir dille, gündüzleri “kesilmiş kayaları cennete kaldıran” ve akşamları “akşam yemeklerine ve küçük biralarına inen” habersiz işçileri yüceltiyor. Anlaşılacağı üzere bir katedral, en mütevazı inşaatçısından daha yüce değildir. Her biri diğerinin simgesidir.
TRUMP, JILL BIDEN, DÜNYA LİDERLERİYLE FRANSA'DA NOTRE DAME'IN YENİDEN AÇILIŞINA KATILDI
Fransa Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron'un iddialı beş yıllık süre içinde Notre Dame'ı yeniden inşa etmek için gereken 2.000 kadar işçiyi düşünürken aklıma “Katedral İnşaatçıları” geldi. Orta çağdaki benzerlerinin aksine, bu zanaatkarların büyük çoğunluğu sevgi dolu misyonlarının tamamlandığını görecek kadar yaşadılar.
Ancak bu atalar gibi onlar da yaşamlarını kendilerinin dışında ve daha büyük bir şeye adayarak kalıcı güzellik yarattılar. 2019'da hala yanan közlerin ortasında, bu katedral inşaatçıları bir kez daha hayatlarını sanat yapmayı seçtiğinde, hayat sanatı taklit etti. Notre Dame onların başyapıtıdır.
İnanıyorum ki bu seçim, ikinci yüzyıl ilahiyatçısı Aziz Irenaeus'un “Tanrı'nın yüceliği tamamen canlı olan insandır” derken aklındaki soylu türden bir seçimdir. Estetik başarı bir yana, geri kalanlarımız için, yani zirveleri uçurma becerisine sahip olmayanlar için bir ders var mı? Bence de.
FOX HABERİN DİĞER GÖRÜŞLERİ İÇİN TIKLAYIN
Çoğumuz taştan katedraller inşa etmeye çağrılmıyoruz ama hepimiz hayatımızın katedrallerini inşa etmeye çağrılıyoruz. Bazı eylemler yükselecek – katedralin tepesindeki kule – örneğin, bir askerin silah arkadaşını kurtarmak için savaşta hayatını feda etmesi. Diğer eylemler basit olacak; alçak bir patikada harç, sokaktan geçen bir yabancıya bir gülümseme gibi görünecek.
Rahipler ve din adamları, bir yangının Gotik başyapıtı harap etmesinden beş buçuk yıl sonra, Notre-Dame de Paris Katedrali'nde yüksek sunağın kutsanmasıyla düzenlenen açılış törenine katılmak üzere geliyorlar. Katedralin restorasyonunun ardından yeniden açılışı, Fransa'nın Paris kentinde, 8 Aralık 2024 Pazar. (Sarah Meyssonnier/AP aracılığıyla Havuz Fotoğrafı)
Ama büyük ya da küçük, hepsi sevgi eylemleri, diğerinin iyiliğini isteme eylemleri ve mecazi taşlarla taşlamalar, mutlaka insanın ömrü boyunca bir katedral inşa edecekler. Notre Dame de Paris gibi insanlar için elle tutulur ya da görünür olmayabilir, ama daha az gerçek ya da daha az güzel değildir. Üstelik insana görünmeyen, görünmez değildir.
FOX HABER UYGULAMASINA ULAŞMAK İÇİN TIKLAYIN
“Katedral İnşaatçıları”nın güzelliği ve Notre Dame'ın örnek inşaatçıları hakkında en ilham verici şey burada yatıyor. Yorgun bir dünyaya hem büyükteki küçüğü, hem de küçükteki büyüğü görmeyi hatırlatarak, yalnızca iyi yapılmış bir katedral için değil, çok daha önemli bir şey için de bir plan sağlıyorlar: iyi yaşanmış bir hayat.
Epifani yaklaşırken benim aydınlanmam budur. Şair John Ormond'a, Notre Dame de Paris'in yiğit emekçilerine ve hayatlarının katedrallerini inşa etmek için çabalayan herkese minnettarım. Bize hem yüksekte hem de basitte güzellik olduğunu hatırlatıyorlar.
MIKE KERRIGAN'DAN DAHA FAZLASINI OKUMAK İÇİN BURAYA TIKLAYIN